Annem

Yorganımın altına girdiğimde,gelirdi başucuma peşimsıra..Sessizce masallar okurdu..korktuğumdan karanlıktan..
Başlığı kırmızı kızdan zerre hazzettiğimden değil..zaten başlığının kırmızı olduğunu sonradan öğrendim ben..kırmızı
demezdi annem..Nedenini bilmezdim ama kırmızıyı sadece Türk bayrağı üzerinde severdi..

Sonra, başka masallarda anlatırdı bana..Fontaine den olmayan..Fenerbahçe'yle başlardı hepsi..Lefter vardı o masallarda..
Kahramanmış o..Öyle öğretti bana annem..Can Bartuyla akar giderdi cümleler..

Sokakların Cemiliydim ben..Öyle ya..Her vurduğu gol olurmuş..Öyleydi bizim masallarımızda Cemil..Sonra akşam ezanı
okunduğunda eve çağırırdı annem..Şeytanlar çıkarmış dışarı o saatte..Burukluğumu gördüğünde Alpaslan'ı anlatırdı..

Roberto Carlos'u sonradan öğrendim ben..Basri vardı benim için önce..Başımı yarıp hastaneye giderken kanlar içinde,
öğrendiğim..

"Basri böyle oynamaya devam mı etmişti anne?" alnı,gözü kan içinde..

Elimden tutup Efsane Maraton'a da ilk götüren annemdi..Daha 3 gün önce sokakta elini bırakıp koştum diye ,okkalı
bir şamar patlatan annem,orada elimi bırakmıştı..

Buraya aitsin der gibi..

Rıdvan'ı gördüm , sağ kanatta rüzgar gibi eserken.."Anne,şeytan neden bu saatte burada" diye sordum..Şortu hiç
kirlenmemiş olan Oğuz'du..Bir ingiliz beyefendisi gibi sahada yürürken,topu bir vuruşta papazın çayırından kucağıma
gönderebilecek yeteneği olan,ancak bir o kadar da canı yanmasın diye nazikçe dokunuyor görünen.Bize,bir
Trabzon deplasmanında ağlamayı öğretecek olan
..

Kulağım kirişte annemin işten dönmesini beklerken;

Elimde , Metin Oktay diye birine kral diyen bir çocuk yüzünden yırtılmış formam,gözümde yaş..Sordum kendi kendime;
Kral Aykut değil mi? Metin de kimmiş..Ve kapı tıklatıldığında bir nefeste atladım elindeki poşete..Biliyordum
içinde Çubuklu'nun olduğunu.Bezdendi formalar..Clima Cool u yoktu belki ,ama ruhu vardı..8 i vardı ya üzerinde..

Daha ne..

Galatasaray'ı anlattı annem.Günahtan daha kötü birşey olduğunu öğrendim..Üzüldüm Metin'e kral diyen çocuğa..Ama
rekabeti de öyle öğrendik biz..Sokakta öğrendik..Adını da ,tadını da..

Kısacası;

Sadece duvarlardaki posterler değil bana miras annemden,,en büyük miras yüreğimdeki bu Sevda..

Sen çok yaşa annem..

Sen çok yaşa Fenerbahçem..

KEFELİ


Posterler
Efsane Kadrolar 1
Efsane Kadrolar 2
Efsane Kadrolar 3
Efsane Kadrolar 4
Efsane Kadrolar 5
5 Responses
  1. Adsız Says:

    Gozyaslari, sabah sabah...


  2. Adsız Says:

    vayy bee...
    ne sevdaymış bu böyle...

    masalsı, yani gerçek dışı yönleri kaçmadı gözümüzden tabi. :)


  3. zevkle okuduğum , içerik ve şekil olarak da etkileyici bir yazıydı...

    yükselip alçalan bi performansın var , bu haftaki performansını korumanı diliyorum ve 8 puan veriyorum .

    Sevgili annecine de burdan selam ve alkış...


  4. KeFeLi Says:

    @ medyatiki

    olaylar tamamiyle gerçektir =)

    @ hsncğm

    senide seviyorum,haftaya Ankara'da deplasmanda yanımda olmanı diliyorum.


  5. Leyla Says:

    Futbol aşkı, fenerbahşe aşkı, anne aşkı.. öyle güzel bir karma olmuşki. böyle donuk bir gün de bile duygulanır insan okuyunca, ben gibi. Esas hemşerim olan annene sevgiler :)